Van Kings Canyon naar Alice Springs

Vandaag jawel, opgestaan om 4.00uur. Ontbeten en alweer de bus in. We gaan naar het Watarrka National Park (voorheen Kings Cayon), het bevat de diepste en spectaculairste kloof van Centraal-Australië, met rotsmeertjes, palmen en bijenkorfachtige formaties.
Deze woestijn Canyon was tot voor kort vrijwel onbereikbaar, zo'n 20 jaar geleden was de weg erheen nog een ruige, onverharde weg en waren er nauwelijks faciliteiten. Dit veranderde met het bouwen van het King's Canyon Resort. Nu is er een verharde weg en is het ook voor toeristen goed bereikbaar.

Wij hebben de Canyon Walk gedaan, een wandeling van drie uur, maar eerst naar boven geklauterd tussen de rotsen door, best heftig en erg steil. Het was 6.00 uur toen we begonnen voor de zonsopkomst, prachtig om de zon op te zien komen boven die rotsformaties. Toen verder geklommen en geklauterd tussen de rotsen door naar de met palmen gevulde Garden of Eden, (daar had ik wel Adam en Eva willen spelen hoor, dat is een doodzonde waard). Prachtig en zo rustig en vredig daar, ongelooflijk mooi. Haast niet te begrijpen dat midden in de woestijn daar zomer en winter water te vinden is.

Na de lunch met fajita wraps op weg voor de helicoptervlucht van 4 groepsleden, wij konden naar het drukke resort om te zwemmen ofzo, maar we vonden het leuker om bij de helicopter te kijken, hoe hun ervaring was en er was lekker schaduw daar, de temperatuur was toch wel dik 30° vandaag.

Daarna de bus in om naar Alice Springs te gaan, een route van ca 500 km. We hebben dus ongeveer 5 uren in de bus gezeten, maar airco aan, boek erbij, even tukkie doen, af en toe even sanitaire stop en om 17.30 uur kwamen we aan bij ons hotel.

Het was heerlijk om te douchen en een schoon toilet te hebben, (dat is daar in de outback wel anders, brrr), maar ja, we hebben het overleefd en zijn blij dat we die tour hebben gedaan, het was een ongelooflijke ervaring om dat mee te maken.

Voordat we 's avonds gingen eten, (we gingen nog even met de groep en gidsen samen), raakte Henk vreselijk in de stress, de camera was zoek, maar gelukkig is hij weer terecht hoor Jos. Hij was in de bus blijven liggen, dat was wel een spannend uurtje voordat de gidsen er waren en die hadden hem gelukkig bij zich. We hadden alle bagage en tassen en onze handen vol, dus even gemist dat we die niet hadden. Pfffff.
De avond was een gezellige afsluiting van de tour en nu morgen naar Cairns vliegen en maandag naar Port Douglas met de auto om lekker een paar daagjes bij te komen. We hebben er weer zin in!