Sydney, de allerlaatste dag

Jeetje, de allerlaatste dag alweer. Vroeg opgestaan en ontbijt gemaakt, lekker geroosterd broodje, plakje kaas, ham, eitje erbij en......dan de beveiliging om 7.00 uur op de vloer. Ik ging een broodje roosteren, onder de afzuigkap en toch, ja hoor, broodje verbrand en rookmelders gaan af, wat een herrie man, direct naar de receptie gebeld en gezegd dat er niets aan de hand was, (als de brandweer moet komen kost je dat $ AUD 400 voor Jan Doedel), maar ja, ze komen toch even kijken en gelukkig geen gevolgen verder.

Om 8.15 uur gaan lopen naar het Opera House, want daar zouden we Huub en Coby treffen, best gek om ze zo midden in Sydney weer te zien, maar wel super leuk. 
Eerst maar weer een lekkere cappuccino ergens gedronken en toen het Opera House bewonderd, ongelooflijk omdat van zo dichtbij te zien, zo'n mooi en apart ontwerp. 
 De ontwerper ervan, een Deense architect die zich volgens eigen zeggen had laten inspireren door een rangschikking van sinaasappelpartjes, bracht in zijn plan zijn liefde voor zeilen tot uitdrukking. De realisering van zijn visioen, zo passend voor de havenstad Sydney, zou uiteindelijk 7 miljoen Australische dollar (5,7 miljoen euro) kosten. Bij aanvang van de bouw in 1959 waren er direct al problemen, zowel voor het ontwerp, als ook technische problemen vertraagden de voortgang. In 1966 trok de ontwerper zich terug en werd opgevolgd door plaatselijke architecten en in 1973, 10 jaar na de planning werd het door Koningin Elizabeth 11 geopend en waren de geraamde kosten meer dan 10x overschreden.

Daarna hebben we de Ferry genomen en dan vaar je er nogmaals langs en ook langs de Harbour Bridge, ook zo'n wonderlijk iets. De brug stamt uit 1932 en vormt de hoofdverbinding tussen de zuid en noordoever. 
Het is een enorm stuk metaal met indrukwekkende afmetingen, de grootste overspanning bedraagt 503 m, de top van de boog ligt 135 m boven zeeniveau en het staal van de spanning weegt 39.000 ton. De brug is 49 m breed, telt acht banen voor auto's, twee spoorlijnen, een fietspad en een stoep. De twee granieten pylonen aan beide zijden van de boog zijn louter voor de sier: De boog zelf rust op vier reusachtige stalen pinnen op bodemniveau.

Aan de overkant aangekomen in Manly, weer een ander gedeelte van de stad, met een heerlijk strand waar volop werd gesurfd, er stond namelijk een lekker windje voor die plankzeilers.
Het is zo mooi hoeveel verschillende wijken er zijn en allemaal met hun eigen charme.
De stad telt meer dan vierhonderd buitenwijken en voorsteden, die zich uitstrekken tot op een afstand van bijna 100 km van het centrum.

Daarna naar The Rocks, de oudste wijk van Sydney met prachtige gerestaureerde gebouwen die gelukkig bespaard zijn gebleven voor afbraak door de regering, door verzet van linkse vakbonden is de historische wijk behouden gebleven.
We hebben daar even heerlijk geluncht en nog wat rondgewandeld en eindelijk mijn Aboriginal gevonden om mee op de foto te gaan, daar was ik de hele reis al naar op zoek en toen was het al bijna tijd om afscheid te nemen, maar op voorstel van Coby zijn we eerst maar even een (half) glaasje gaan drinken. Maar ja......na uitstellen moest er toch echt gedag gezegd worden, snik, snik. Al met al, we hebben een super dag gehad en zijn erg blij met deze afsluiting!

Wij zijn nog even verder gewandeld naar Darling Harbour, want we wilden nog naar de Chinese tuin daar, die was gisteren al gesloten toen we er langs liepen, helaas hadden we nu nog maar 20 min ervoor, maar het was erg mooi en rustgevend daar, lekker even bijkomen van alle ervaringen en emoties van deze dag!!