Van Shoalhaven Heads naar Ayers Rock

Zo, we zijn weer terug uit de Outback en een update is wel nodig. We hebben zo veel indrukwekkende mooie dingen gezien.

Om 4.00 uur liep de wekker af (vakantie) en om 5 uur was de shuttlebus er al. Na een kopje thee en vers geperst sinaasappelsap door m'n lieve broer hebben we ze gedag gezegd en gingen we op weg naar Sydney AirPort. Daar aangekomen ingecheckt en koffie met een broodje genomen. Even winkeltjes gekeken en toch maar een fly headset gekocht. (Dat was toch wat ze bedoelden Huub). Nou, die hadden we wel nodig daar, het ziet er niet uit, maar houd wel de vliegen weg en die zijn er héél veel in de dessert.We werden netjes opgehaald bij het vliegveld van Ayers Rock door de gids Lucky en de chauffeur Miles. Toen op weg naar het "tentenkamp" en de bus in waar we de rest van de groep hebben ontmoet. We zijn maar met 8 mensen, 4 Zwitsers, 2 Fransen en wij, dus wel leuk zo'n kleine groep.

We zijn naar het Nationaal park Uluru- Kata tjuta gereden en hebben de Valley of the Winds route bij Kata Tjuta gelopen. Kata Tjuta (de Olga's) is een groep monolieten van zandsteen en arkose (afzettingsgesteente uit granietzand). Ze vormen een mysterieus labyrint.

 In 1873 was de ontdekker Ernest Giles de eerste Europeaan die Kata Tjuta aanschouwde. Hij was lyrisch over de ronde minaretten, de enorme gewelven en de monstrueuze koepels, hij noemde ze naar Koningin Olga van Württemberg. De lokale Aboriginals noemden de rotsen van oudsher Kata Tjuta of "vele hoofden" en zodra ze het gebied weer in bezit hadden, werd de oude naam weer in gebruik genomen.

 De indrukwekkendste van de oprijzende rotsen (er zijn er 36) is de Mount Olga's. Geologen denken dat de hele groep ooit deel uitmaakte van één enorme monoliet. Het is net als Uluru (waar we morgen heen gaan) een heilige plek voor de Aboriginals en er zijn dan ook maar twee wandelpaden die er door heen lopen. De Valley of the Winds route is een spectaculair 6,5 km lang pad langs okerrode rotsspleten, kloven en klippen.

We waren wel blij dat we de afgelopen dagen goede training hebben gehad bij Huub/Coby en Mick want dit was ook weer best pittig. Gelukkig was het niet zo heet, 27°, vorige week was het nog 37°, dus....goed te doen. Toen nog naar een mooi uitzichtpunt en daarna de zonsondergang op de Uluru rotsformaties, ja, oordeel zelf maar via de foto's, ik heb er geen woorden voor, we stonden daar met een glas bubbels en hapje naar te kijken, je ziet overal groepjes mensen met een glas en een hapje daar staan, geweldig en erg lekker natuurlijk.

Terug bij de tent stond het diner van onder andere, steaks, kangoeroevlees, kamelenworstjes  en salade en knoflookbrood al klaar en alles even lekker. We gaan vroeg slapen, want we moeten alweer om 4 uur op voor de zonsopkomst, dus welterusten.